Πήρα την άδεια ν’ ακουμπήσω τη ματιά μου σ’ αυτό που, απροσάρμοστος κι εγώ, νοσταλγώ περισσότερο: τη δυνατότητα να ζεις και να συμπεριφέρεσαι απλά, χωρίς πολλά δήθεν και πολλούς δήθεν γύρω σου, την αγάπη για το λιτό και αθόρυβο, τον σεβασμό για ένα παιδί στη μοναξιά του παιχνιδιού του, τη συναίσθηση ότι, αν η μοναξιά είναι κατά βάθος η κοινή μοίρα όλων μας (και μήπως δεν νιώθουμε όλο και περισσότερο ότι πράγματι είναι;), το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να της δώσουμε αξιοπρέπεια, να μην την ευτελίζουμε με γελοία και χυδαία ψιμύθια, που βαφτίζουμε “περιωπή” ή “κοινωνικότητα” και νομίζουμε πως την κρύβουν. Ίσως τότε τα χαμόγελά μας γίνουν πιο γνήσια. Hygge είναι τελικά η δυνατότητα των ανθρώπων να ακραγγίζουν ο ένας τον άλλο μέσα στη μοναξιά τους.
Κούρτοβικ