Αυτό το παιδί είναι η αγάπη, εκείνο η timidite, εκείνο το ονειροπόλημα, εκείνο το άλλο η περιπέτεια, κ.τ.λ. Τ'αγαπά όλα μαθαίνει σιγά σιγά να τους μιλά και τους μαθαίνει να του μιλούνε. Άμα είναι μόνος βλέπει ένα ολόκληρο παιδολόι να χοροπηδά. Τι θα γίνουν όταν μεγαλώσουν; Ίσως μείνουν ένα -δύο για να τον οδηγούν όταν έρθει το τέλος, τυφλό σαν τον Οιδίποδα, ίσως άμα φύγουν όλα τα άλλα ,ακολουθήσει αυτός τις περιπέτειες εκείνου που αγαπά περισσότερο. Είναι όμως άνθρωποι που τρώνε τα παιδιά τους μόλις γεννηθούν, σαν τον Κρόνο. Αυτοί είναι οι περισσότεροι. Κι επειδή, στο τέλος, αν δεν γελιέμαι, τα παιδιά του Κρόνου δεν ήταν παρά απλές πέτρες, δεν είναι καθόλου παράξενο που έχουν τόσο βαρύ στομάχι αυτοί οι άνθρωποι.
Γ.Σεφέρης 28 Μάη 1932, από το Λονδίνο Μέρες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου