Ό,τι αγαπώ ζει στο βυθό της θάλασσας. Στο κοραλλί χρώμα των θαλάσσιων ανεμώνων, στ’ άγνωστα μονοπάτια της, στις κρυφές κατοικίες των άγνωστων ψαριών, στα βυθισμένα καράβια, στη πρασινάδα του υδάτινου κόσμου.
Ό,τι αγαπώ ζει στο βυθό της καρδιάς μου. Στο κόκκινο της φωτιάς, στο γκρίζο της μελαγχολίας, στα χρώματα ενός ιμπρεσιονιστή.
Ό,τι αγαπώ ζει και τρέφεται σαν τη θάλασσα, απ’ τον ήλιο, απ’ το οξυγόνο, απ’ τα όνειρα.
Δημήτρης Ευθυμίου