Αν γράφεις τη νύχτα, παίζεις με ρωσική ρουλέτα, ποτέ δε ξέρεις ποια σκέψη θα πυροδοτήσει τη ψυχή σου, ποια θα σε οδηγήσει σε εκείνη τη σπίθα που η σφαίρα του κόσμου σου, μέσα από τη δημιουργία ωστικού κύματος σε φέρει λίγο πριν την ρίψη του στόχου σου. Να γράφεις για σένα, με μελάνι από τις μαύρες σκιές που έπιασες με τα δόντια και που τις κάρφωσες με την κονδυλοφόρο σου.
Δημήτρης Ευθυμίου