Σ' ένα πελώριο διάστημα χύνεται το φως Γεμίζει οράματα γλυπτά κι είδωλα φέγγους Είναι τα μάτια πια που κυριαρχούν - η γη τους είναι απλή και κορυφαία Καλοσύνης κοιτάσματα ένα ένα, σαν φλουριά κομμένα μες στον ήλιο Μες στα χείλια, μες στα δόντια, ένα ένα τ' αμαρτήματα Της ζωής, αγαθά ξεφλουδισμένα. Ελύτης |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου