Κάνε ό,τι γουστάρεις…
Σε μια «ενοχική» ημέρα, κάτω απ’ τον ίδιο ουρανό, με τον ίδιο κόσμο, δικό σου κι άγνωστο, με τις ίδιες εικόνες σαν οικογενειακό άλμπουμ, τις επαναλαμβανόμενες κινήσεις σαν το γρανάζι της γεροντημαχανής , που χαροπαλεύει για να σε πάει πιο κάτω. Με τις ίδιες λέξεις, ευγενικές γιατί πρέπει, αδιάφορες γιατί έτσι είναι , γραμμένες απ’ τους ηθικολόγους, τους καθωσπρέπει, γραμμένα

και στα δικά σου φθαρμένα παπούτσια .
Μια ενοχική ημέρα… ο τρομοκράτης της ψυχής, βγάζει τη χειροβομβίδα του, τραβάει την περόνη ασφαλείας και ρίπτει σε όλα τα πρέπει του. Προσπερνά χωρίς ν’ ακούει, χωρίς να μιλά, ανεβαίνει στη μηχανή κι αφήνει την εκρηκτική γόμωση της σκλαβιάς του να δώσει κίνηση στην ελευθερία του. Μια ενοχική- γουστόζικη μέρα… 

Δημήτρης Ευθυμίου